Σίγουρα έκανες αυτό το ερώτημα –ειδικά αν έχεις ήδη απομακρυνθεί από το τοξικό περιβάλλον. Ίσως και να νιώθεις ενοχές που άφησες τον εαυτό σου «έρμαιο» σε ένα τέτοιο συμβάν. Υπάρχουν πολλοί λόγοι όμως που δεν το έκανες.
1)O στόχος νιώθει απομονωμένος και προδομένος από τον θύτη και τους συναδέλφους του(θα δούμε για αυτούς σε άλλη ανάρτηση) οπότε δεν ελπίζει σε καλύτερη αντιμετώπιση.
2)Ο θύτης εκτοξεύει διάφορες απειλές προς το στόχο και έτσι αυτός φοβάται για τα χειρότερα.
3)Ο στόχος ανησυχεί – και όχι άδικα – πως αν μιλήσει στους ανωτέρους του θύτη, δεν θα υποστηριχτεί μια και ο θύτης είναι συνήθως ανώτερος από αυτόν στην ιεραρχία.
4)Ο στόχος φοβάται πως αν μιλήσει για την δυσφήμιση που γίνεται εις βάρος του , οι ανώτεροι ίσως νομίσουν πως είναι δίκαιη- πως αυτός είναι προβληματικός σαν προσωπικότητα ή πως δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στα καθήκοντά του .(Η μεταχείριση είναι ένα είδος ψυχολογικού βιασμού- και στον σωματικό βιασμό το θύμα φοβάται μήπως θεωρηθεί ένοχο ).
5)Ο θύτης έχει φροντίσει να ρίξει «στάχτη στα μάτια» του στόχου (θα μιλήσουμε για τους τρόπους που γίνεται αυτό) οπότε νιώθει ότι δεν έχει τις επαρκείς εξηγήσεις για τη στάση του θύτη-βλέπει το γεγονός σαν μια παρεξήγηση που ελπίζει πως θα λυθεί. Μην ξεχνάμε ότι ο θύτης συνήθως έχει μια συμπεριφορά Τζέκυλ και Χάιντ , επομένως ο στόχος δεν ξέρει τι να υποθέσει.Αυτό είναι το κυρίαρχο "όπλο" του : η δημιουργία λογικής και συναισθηματικής σύγχυσης στο στόχο.
6)Ο στόχος από την αρχή υποψιάζεται πως αν συγκρουστεί με τον θύτη , ο τελευταίος έχει τον τρόπο να τον διώξει από τη δουλειά του και φυσικά δεν θέλει να συμβεί αυτό .
7)Ο στόχος από ένα σημείο και μετά νιώθει έντονη ντροπή, φόβο και ενοχές , όλα «φουσκωμένα» έντεχνα από τον ίδιο τον θύτη –έτσι κάνουν όλοι οι καταχραστές εξουσίας για να ελέγξουν τα θύματά τους .
8)Από τη στιγμή που ο στόχος αρχίσει να υποφέρει από ψυχολογικό τραύμα (βλέπε παρακάτω-δεν υπάρχει κίνδυνος να εξελιχτεί σε ψυχική πάθηση , απλά είναι αποτέλεσμα του έντονου στρες στο οποίο έχει υποβληθεί ο στόχος ) είναι πια δύσκολο να αρθρώσει λόγο ενώ ο θύτης παραμένει ήρεμος και ευφραδής . Δηλώνει μάλιστα με λύπη πως ο καημένος ο στόχος είχε κάποιο «ψυχολογικό πρόβλημα» το οποίο αυτός είχε έγκαιρα διαγνώσει……..
9)Ο στόχος δεν έχει τη γνώση τη σχετική με τους «κατά συρροή θύτες» και δεν ξέρει πώς να χειριστεί έναν τέτοιο χαρακτήρα. «Δεν μπορεί να πιστέψει στα μάτια του» και συχνά δίνει λανθασμένες εξηγήσεις για όσα συμβαίνουν , πολλές φορές ενοχοποιώντας τον εαυτό του που «θα μπορούσε να φερθεί ακόμα πιο καλά» στον θύτη.
10)Ο θύτης είναι αναίσθητος και σαν τέτοιος επικίνδυνος, οπότε αυτός είναι άλλος ένας λόγος που ο στόχος πολύ σωστά δεν θέλει να συγκρουστεί μαζί του .
11)Η σιωπή καλύπτει τα πάντα…..κανείς από τους παρευρισκόμενους δεν μιλάει (θα αναλύσουμε τους λόγους ) οπότε και ο στόχος διστάζει ακόμα περισσότερο…..
12)Ο στόχος με αφέλεια πιστεύει πως η ποιότητα της εργασίας του τελικά θα τον δικαιώσει , πράγμα βέβαια που δεν συμβαίνει.
2 σχόλια:
Το κεφάλι ψηλά
Με θράσος έκανες για μένα αναφορά
Στα σχέδια σου μη μπω εμπόδιο άλλη φορά
Το κατηγορητήριο είχες θεσμοθετήσει
Άψογα την δουλειά την είχες στήσει
Τον ανώτερο σου στο κόλπο είχες βάλει
Να θέλει κι εκείνος να μου πάρει το κεφάλι
Στο κύκλωμα αρνήθηκα να μπω
Τον κάθε συνάδελφο να κακολογώ
Όλους τους συναδέλφους υποστήριζα
Τις δουλειές, τις πράξεις τους εστήριζα
Είμαι έξω από την πόρτα χωρίς δουλειά
Με αξιοπρέπεια και το κεφάλι Ψηλά!
Ανώνυμη
Είναι δύσκολη κατάσταση.
Βοηθάει να ξέρει ο στόχος πως δεν φταίει και να βρει με καθαρό μυαλό τι θα κάνει για να υποστηρίξει τον εαυτό του, είτε μείνει είτε φύγει.
Η αξιοπρέπεια είναι σημαντικό θέμα.
Χαίρομαι που έφυγες πολύ σωστά με το κεφάλι ψηλά, γιατί άλλοι είναι εκείνοι που πρέπει κανονικά να χαμηλώσουν το κεφάλι...
Δημοσίευση σχολίου