ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΧΩΡΟ; ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;

Συνεχής κριτική σε ό,τι κάνετε;
"Αθώο" κουτσομπολιό σε καθημερινή βάση από κάποιον ανώτερο συνήθως στην ιεραρχία;
Βλέπετε όσα λέτε ή κάνετε να διαστρέφονται με αποτέλεσμα να νιώθετε ότι έχουν αμαυρώσει την παρουσία σας στον εργασιακό χώρο χωρίς να ξέρετε γιατί;
Νιώθετε αβοήθητος και αναρρωτιέστε αν είναι σε καλή κατάσταση τα νεύρα σας;
Έχετε σκεφτεί ότι αυτό γίνεται σκόπιμα και οργανωμένα;
Έχετε ακούσει για την ΗΘΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ, ΚΑΚΟΗΘΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ή τον ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ στο χώρο εργασίας;
Όλα αυτά είναι το ίδιο πράγμα: το λεγόμενο WORKPLACE BULLYING.Λέγεται ότι πλήττει έναν στους πέντε εργαζόμενους.
Για ποιο σκοπό συμβαίνει; Ποια μέσα χρησιμοποιούνται; Ποιοι τρόποι αντιμετώπισης υπάρχουν;
Αυτά θα εξετάσουμε στο παρόν ιστολόγιο.
ΓΙΑΤΙ Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ.


Τετάρτη 7 Μαΐου 2008

27. ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ

Ι)Το πρώτο βήμα αντιμετώπισης είναι η γνώση της κατάστασης , η αναγνώρισή της ως μια διαστροφική "στρατηγική" επιβολής, μια απαράδεκτη κατάχρηση εξουσίας.
Πρέπει να γίνει σαφές ότι ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ όσο κι αν ο θύτης προσπαθεί να πείσει όλους για το αντίθετο.
**Υπάρχει και η περίπτωση να μην είναι bullying αλλά mobbing (κακή συμπεριφορά με σκοπό να εκδιωχτεί κάποιος χωρίς να πάρει τη νόμιμη αποζημίωση) οπότε εκεί πρέπει να δεις τι όπλα έχεις ώστε αν φύγεις , να φύγεις με καλύτερους όρους.

ΙΙ)Τα υπόλοιπα βήματα είναι μεγάλο θέμα γιατί εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες.
1)Παράγοντας:οικονομική κατάσταση
Σου είναι εύκολο να επιλέξεις τη φυγή ;Μπορείς τώρα ή μήπως πρέπει να την οργανώσεις αργότερα;Ή τελικά διαλέγεις να μείνεις και να προσπαθήσεις να κερδίσεις έδαφος;Τι άλλες λύσεις εργασίας έχεις;
2)Παράγοντας :Υποστηρικτές στο χώρο
Μπορούν κάποιοι να σε βοηθήσουν;Αν είναι ανώτεροι από το θύτη στην ιεραρχία , τότε είναι "καλά χαρτιά".
Ίσως κάποια στιγμή χρειαστεί να το συζητήσεις μαζί τους.Εδώ θέλει προσοχή όμως μήπως είναι "σικέ υποστηρικτές".Επίσης θέλει προσοχή μήπως θεωρηθεί προσωπική διαμάχη μεταξύ εσένα και του θύτη.
Αν όμως έχεις τέτοιες συμμαχίες, μπορείς να ζητήσεις να αλλάξεις θέση χωρίς να πεις ανοιχτά τους λόγους , αλλά τονίζοντας ότι μπορείς να προσφέρεις περισσότερα σε ένα άλλο τμήμα της επιχείρησης.
3)Παράγοντας: Σχέσεις με το υπόλοιπο προσωπικό
Αν δεν έχουν δηλητηριαστεί πολύ , δες αν είναι βιώσιμο να δουλεύετε μαζί. Μην δίνεις πολλή αξία σε κάποια σχόλια που μπορεί να έχουν κάνει, επηρρεασμένοι από το τοξικό περιβάλλον στο οποίο είναι εκτεθειμμένοι ΚΑΙ αυτοί.
Συνήθως δεν πιστεύουν όσα λένε, απλά προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους για να είναι αρεστοί στον ανώτερο.
Μπορείς να τους αγνοήσεις ή να πεις κάτι αστείο για να ελαφρύνεις την κατάσταση και να δείξεις ότι έχεις αυτοέλεγχο.
4)Παράγοντας :ψυχική δύναμη
Αν δεις ότι έχει πληγεί η ψυχολογική σου διάθεση, πρέπει να σκεφτείς σοβαρά την περίπτωση να φύγεις για να μην έχεις άλλες απώλειες, δεδομένου ότι ο θύτης συνήθως δεν σταματάει την τακτική του.
Η φυγή συχνά είναι στρατηγική κίνηση και όχι ήττα.
5)Παράγοντας :Εργασιακό κλίμα
Μήπως τελικά δεν σου ταιριάζει;
6)Παράγοντας: Στοιχεία που μπορείς να μαζέψεις.
Δυστυχώς όταν πρόκειται για καθαρόαιμο bullying ο θύτης και οι πιθανοί συνένοχοί του είναι "σαϊνια" στο να πλήττουν χωρίς να αφήνουν αποδείξεις για την επιθετική τους συμπεριφορά.
Ωστόσο κράτα ό, τι είναι απτή απόδειξη, πχ. γράμματα , e-mails με εκφοβιστικό περιεχόμενο και γράψε ένα ημερολόγιο αναφέροντας τις αρνητικές συμπεριφορές.
Αν χρειαστεί να αντιπαρατεθείς επίσημα μαζί του , θα πρέπει να μιλήσεις με στοιχεία.
ΒΑΣΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:
Μην κάνεις το λάθος να ζητήσεις δικαίωση ή βοήθεια από το θύτη.
Μην νομίσεις ότι "θα καταλάβει" .Ξέρει τι κάνει (και πιθανότατα έχει παίξει το ίδιο "παιχνίδι" και με άλλους στόχους ) και του αρέσει αυτό που κάνει.
Δικό σου καθήκον είναι να προστατέψεις τον εαυτό σου όπως μπορείς.

13 σχόλια:

mareld είπε...

Ερατώ μου!

Μετά από μέρες βγήκα από το "σπίτι" μου.

Η προσφορά σου με συγκινεί!!!

Οι άνθρωποι της προσφοράς πρέπει να προσέχουν για να μη καούν.

Από την πείρα μου έχω να σου πω:
Πάνω απ΄όλα ο εαυτός σου για ν ΄αντέξεις.
Με αυτό εννοώ να ξεκουράζεσαι, να κοιμάσαι,να τρως καλά και ελπίζω να μην καπνίζεις.

Ερατώ, έχω πολλά να συμπληρώσω αλλά αυτό το καιρό είμαι τόσο κουρασμένη που δεν υπάρχουν δυνάμεις.
Θα σου πω μόνο ότι από το 95 ζω με σύνδρομο πόνου που με έφτανε στο πανικό.
Αν δεν σου έχω πει είμαι ερευνήτρια βιοχημικός- ανοσοβιολόγος.
Το 98 άρχισα να σπουδάζω σε διεθνές πανεπιστήμιο το σύστημα ενάντια στο στρες για να αναλάβω το πόνο μου.
Πήγα 8 μήνες σε κέντρο διαχείρισης πόνου και το μόνο που μου πρόσφεραν ήταν φάρμακα και πάλι φάρμακα. Στοίχισε εκατομμύρια στην επιχείρηση που δούλευα και στην ασφάλεια μου αλλά δεν μου προσέφεραν τίποτα ουσιαστικό.
Μια μέρα αποφάσισα να αναλάβω τον εαυτό μου και έτσι άρχισα σπουδές για να μάθω πως να χειρίζομαι το στρες και κατ΄επέκταση το πόνο.

Όταν ο άνθρωπος έχει καθαρό μυαλό δρα και ανάλογα.
Το στρες μας κάνει βλάκες και μετά μας σκοτώνει.

Πρόσεξε! Μην ξεπερνάς τα όριά σου, κορίτσι μου, γιατί θα "καείς".
Στο λέω από πείρα, γνώση αλλά και αγάπη.
Είσαι αξιαγάπητο άτομο. Καταλαβαίνω και ας μη σε έχω συναντήσει.
Έζησα πολύ εκτεθειμένη και έτσι απέκτησα την ικανότητα να διαισθάνομαι πως περίπου σκέφτεται και νιώθει κάποιος.

Να έχεις ένα καλό βράδυ!

Ερατώ είπε...

Καλώς την!
Σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου.
Ναι, προσπαθώ να μην καώ γιατί αν καώ δεν θα έχω να προσφέρω τίποτα.
Πιστεύω ότι η προσφορά σταματάει εκεί που αρχίζουμε να μην προσέχουμε τον εαυτό μας.
Όπως βλέπεις τον αγαπώ τον εαυτούλη μου:)
Δεν ξέρω τί είναι το σύνδρομο πόνου, αν έχεις διάθεση μου λες.
Σε ευχαριστώ.

Ανώνυμος είπε...

Από τα λίγα οικονομικά που θυμάμαι στα πλαίσια των σπουδών μου. Για το Δημόσιο Τομέα δεν ισχύουν καθώς εκεί το καθεστώς εργασίας, είναι διαφορετικό από ότι στον ιδιωτικό, όπου υπάρχουν μεγάλες απαιτήσεις από τον εργοδότη, καταστρατήγηση του ωραρίου και των υπερωριών (αν αυτές ακόμα νομικά υφίστανται) και απουσία του Επόπτη Εργασίας, λόγω της απειλής του εργοδότη, ότι αν πιεστεί, θα κλείσει το εργοστάσιο και θα το μεταφέρει σε γειτονική χώρια όπως τα Σκπόπια, με συνέπεια την αύξηση της τοπικής ανεργίας και του πολιτικού κόστους που επέρχεται αυτής. Έτσι, ο εργαζόμενος, στον ιδιωτικό πάντα τομέα και με τη δυνατότητα του εργοδότη ανά πάσα στιγμή να τον απολύσει, βρίσκεται σε μειονεκτική θέση. Ο συνδικαλισμός θα μπορούσε θα βοηθήσει τους εργαζόμενους, αλλά ο κομματισμός κατά τη γνώμη μου, τον δίχασαν και τον διαίρεσαν. Από εκεί και πέρα. Πολύ όμορφο το άρθρο σου φίλη μου Ερατώ. Προσωπικά πιστεύω, ότι όταν ο εργαζόμενος δει ότι ψυχικά δε μπορεί να αντέξει το κλίμα στο χώρο εργασίας του, τότε καλύτερα να αποχωρήσει από αυτό. Η αποχώρησή του, ασφαλώς και δε σημαίνει φυγή, αλλά, επίγνωση των δυνατοτήτων και προστασία της ψυχικής του ισορροπίας. Αν μείνει από εγωισμό και μόνο, τότε κινδυνεύει να χάσει τα όποια ψυχικά αποθέματα διαθέτει, να εξαντληθεί ψυχικά, να πάει σπίτι του και να χρειαστεί ένα μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα, προκειμένου να αναρρώσει. Αν η επιχείρηση δεν έχει και κοινωνικό χαρακτήρα απέναντι στους εργαζόμενους, αλλά μόνον το στενό λογιστικό - τεχνοκρατικό, τότε ο εργαζόμενος, θα πρέπει να έχει γερό στομάχι για να μπορεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της επιχείρησης.
Με αγάπη πάντα
Agorafoviagr

Ερατώ είπε...

@agorafoviagr
Σίγουρα στον ιδιωτικό τομέα τα πράγματα είναι πιο ωμά και τα δικαιώματα των εργαζομένων καταστρατηγούνται "με το έτσι θέλω".
Όμως, δυστυχώς το bullying ή η διαστροφική παρενόχληση όπως την βίωσα και όπως την περιγράφω στο μπλογκ , ευδοκιμεί περισσότερο στο δημόσιο , γιατί ευννοείται από τις καλές συνθήκες που υπάρχουν εκεί!
Πολλοί υπάλληλοι δεν έχουν τρόπο διαφυγής και αναγκάζονται να υποστούν την κακομεταχείριση ακόμα και για χρόνια.
Επίσης το "φιλικό" υποτιθέμενο κλίμα και ο αρκετός ελεύθερος χρόνος μέσα στην εργασία ευννοεί την καλλιέργεια του εδάφους που θέλει ο bully.
Ο εργαζόμενος ίσως να μην κινδυνεύει να απολυθεί, αλλά έχουν άλλους τρόπους να τον ελέγξουν-πχ μετάθεση ή τοποθέτηση σε άχαρη εργασία.
Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται "μικρά " και αντιμετωπίσιμα για έναν άνεργο, αλλά το πρόβλημα της κατάχρησης εξουσίας -πίστεψέ με - είναι εξαιρετικά σοβαρό πάντα.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

"Ωστόσο κράτα ό, τι είναι απτή απόδειξη, πχ. γράμματα , e-mails με εκφοβιστικό περιεχόμενο και γράψε ένα ημερολόγιο αναφέροντας τις αρνητικές συμπεριφορές.
Αν χρειαστεί να αντιπαρατεθείς επίσημα μαζί του , θα πρέπει να μιλήσεις με στοιχεία."

Απαραίτητο και το πιο σημαντικό. Και όταν κινηθείς, μην πάρεις τίποτα, πίσω!
Αρχίζουν τις γαλιφιές και τις ψευτιές,
"θα το λύσουμε, κάνε υπομονή" και πράσινα άλογα..Σκεφτείτε, ότι δεν είναι έντιμοι, και κοροιδεύουν,
Άρα θέλει κότσια και αλύπητα, χτύπημα και αντίδραση, όποιος τόχει πάρει απόφαση και μπορεί.
"Μην αφήνεις το φίδι, να σε δαγκώσει, σκοτωσέ το" Γκάντι


Καλημέρα ερατώ μου..
-)

Ερατώ είπε...

Πολύ σωστή επισήμανση Σπίθα.
Ξέρεις, αυτό που δεν μπορώ ακόμα να χωνέψω στο bullying είναι πως είναι ένας πόλεμος που τον ξεκινάει κάποιος χωρίς να έχει ουσιαστικά έναν λόγο να το κάνει.
Αλλά τι λέω;Το φίδι από τη φύση του δαγκώνει.....
Αλλά εμείς αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι να αναγνωρίσουμε τη συμπεριφορά και τον άνθρωπο (το φίδι) και να μην το αφήσουμε να δαγκώσει!
Πάντως χαίρομαι γιατί βλέπω ότι τελευταία το bullying γίνεται αντικείμενο εργασιών σε πανεπιστήμια της χώρας μας.Κάτι κινείται , έστω και λίγο!

Roadartist είπε...

Eίναι πραγματικά απίστευτο αυτό που κάνεις..
Υπάρχουν πολλά απάνθρωπα περιστατικά που συμβαίνουν στο χώρο της εργασίας.. είναι πάρα πολύ σκληρά τα πράγματα, και συνεχώς δυσκολεύουν.
Ενα μεγάλο μπράβο για το έργο σου..

..να είσαι καλά Ερατώ!

Ερατώ είπε...

Ευχαριστώ roadartist.
Αυτό που κάνω είναι οτι περιγράφω μια εργασιακή .....λαδιά....η οποία δεν φαίνεται εύκολα, ούτε τιμωρείται εύκολα και δυστυχως είναι ψυχοφθόρα.
Μάλλον πολλά εργασιακά περιβάλλοντα είναι σήμερα δηλητηριασμένα με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο και πιστεύω πως αν δεν το αποδεχτούμε, κάποια στιγμή θα βελτιωθεί η κατάσταση.

Roadartist είπε...

Η κατάσταση ειναι πολύ δύσκολη ειδικά στην Ελλάδα.. Εμαθες που κόπηκε η εκπομπή του Κούλογλου στην Ερτ?
Ποιου ε? Του Κούλογλου...Ενος τόσο αξιόλογου δημοσιογράφου..
Επέλεξε να αναδείξει ενα σκέλος του προβλήματος στην ελλάδα, την ανεργία και τη 'γενιά των 700ε'.. δεν παμε καλά..
Θα τα πουμε ξανα
φιλάκια, καλη συνεχεια στη προσπαθεια σου μπραβο ξανα :)

Ερατώ είπε...

Σοβαρά;
Φαντάσου...
Δεν θέλουν να ακούγεται η αλήθεια.

Agorafoviagr είπε...

Αυτό που επισήμανες φίλη μου Ερατώ, για το ότι όταν υπάρχει περισσότερος ας πούμε ελεύθερος χρόνος στο χώρο εργασίας, μπορεί να δώσει έδαφος σε κάποιον κακό συνάδελφο δεν το είχα σκεφτεί. Και έχεις δίκιο σε αυτό. Το θέμα φίλη μου, θα έλεγα ότι είναι και ψυχολογικό, με την απόψη του ότι, αν είσαι ευαίσθητος χαρακτήρας, είσαι περισσότερο ευάλωτος. Επίσης, αν βάλεις και την κατάχρηση εξουσίας που κάνει ο κακός συνάδελφος, τότε τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Η μητέρα μου εργαζόταν στο δημόσιο και είχε για δύο χρόνια, μία προισταμένη, που της είχε βγάλει την ψυχή. Θυμάμαι τη μάνα μου που ερχόταν στο σπίτι και συζητούσε με τον πατέρα μου, για τις ειρωνίες και τα καρφιά της προισταμένης της. Με αξιοπρέπεια και δυναμισμό το αντιμετώπισε, στοιχεία που την χαρακτηρίζουν, καλώς για τον εργασιακό της χώρο, κακώς (ο δυναμισμός), για τις σχέσεις που έχουμε μάνα και γιός. Αυτό που είπες για μετάθεση, είναι κάτι που το φοβούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι, αν κάποιος άλλος που δε σε πάει, έχει δόντι που λένε, μη σε στείλει σε άλλη πόλη κλπ. Προσπάθησε φίλη μου, να είσαι μέσα σου, δυνατή, να μην αφήνεις το δηλητίριο του ανθρώπου που σε ενοχλεί, να αγγίζει την καρδιά σου. Είναι δύσκολο, όμως, πρέπει όσοι είμαστε ευαίσθητοι, να γίνομαι και λίγο αναίσθητοι. Λυπάμαι για τον άνθρωπο αυτόν, γιατί, αν καταλάβει τι κάνει στον άλλον, ή αν του το κάνουν, μετά το κόστος των τύψεων θα είναι μεγάλο. Αυτός εσένα μπορεί να σε κρίνει σκληρά όμως ξεχνάει ότι υπάρχει και ένας εσωτερικός κριτής που λέγεται συνήδειση. Και όταν αρχίσει να μιλάει αυτός ο εσωτερικός κριτής, τότε χάνεις τον ύπνο σου στην κυριολεξία. Ψηλά το κεφάλι φίλη μου Ερατώ!
Με αγάπη πάντα
Agorafoviagr

Ερατώ είπε...

Κοίτα agorafoviagr , είμαι πεποισμένη ότι ο άνθρωπος που συνάντησα ανήκει στην κατηγορία των κοινωνικών ψυχοπαθών, που θα δεις σε άλλες μου αναρτήσεις και στη βιβλιογραφία που αναφέρω.
Αυτό ακριβώς που λες για τη συνείδηση είναι που οι ψυχολόγοι πιστεύουν πως λείπει από αυτούς τους ανθρώπους.
Δεν μετανιώνουν για τις πράξεις τους, ίσα ίσα χαίρονται όταν πληγώνουν κάποιον.
Ο "δικός" μου ακόμα και τώρα πετάει σπόντες για να δει πού θα ενοχληθώ.Το έχω όμως ξεπεράσει σε μεγάλο βαθμό , χάρη σε κάποιες συγκυρίες που με βοήθησαν να ξεφύγω και χάρη στην έρευνα που έκανα και βρήκα πως αυτό είναι "τακτική" και όχι αυθόρμητη συμπεριφορά.
Ένας "κανονικός" άνθρωπος δεν το κάνει γιατί χρειάζεται κάποιος να υποκρίνεται συνέχεια για να στέλνει διφορούμενα μηνύματα.
Είναι κάτι διαφορετικό από τις κακές σχέσεις στο προσωπικό , γιατί σε κάνει να νομίζεις πως είναι φίλος.
Αν δεν το έχει ζήσει κανείς δεν πιστεύει πως υπάρχει ούτε πόσο πονάει.Κι εγώ θα είχα αμφιβολίες αν δεν έβρισκα πληροφόρηση σε βιβλία και στο ίντερνετ για το φαινόμενο -πανομοιότυπο με αυτό που έζησα.
Όμως αν το ξέρεις δεν σε πλήττει ψυχολογικά και ελέγχεις τα πράγματα.
Γι΄αυτό έφτιαξα αυτό το μπλογκ.
Δυστυχώς υπάρχουν τέτοια ήδη ανθρώπων όσο κι αν δεν θέλουμε να το πιστέψουμε.

Όνειρα γλυκά.. είπε...

Ερατώ γειά σου..Μολις σε ανακάλυψα και με μεγάλη μου έκπληξη , βλέπω ότι παρουσιάζεις αυτά που ακριβώς βιώνω αυτή την στιγμή!! Ενας θύτης που μου έχει αφαιρέσει όλη την δουλειά μου και μου έχει δώσει κάτι χωρίς ενδιαφέρον και λίγο (30% του χρόνου μου). Εχω περάσει ασχημα αλλά είναι λίγος καιρός που το έχω πάρει απόφαση και αισθάνομαι καλύτερα.. Βέβαια παίρνω κάποια φάρμακα ομοιοπαθητικής και με βοηθούν..
Θέλω την γνώμη σου !!!!

ANTI-BULLYING ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ