ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΧΩΡΟ; ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;

Συνεχής κριτική σε ό,τι κάνετε;
"Αθώο" κουτσομπολιό σε καθημερινή βάση από κάποιον ανώτερο συνήθως στην ιεραρχία;
Βλέπετε όσα λέτε ή κάνετε να διαστρέφονται με αποτέλεσμα να νιώθετε ότι έχουν αμαυρώσει την παρουσία σας στον εργασιακό χώρο χωρίς να ξέρετε γιατί;
Νιώθετε αβοήθητος και αναρρωτιέστε αν είναι σε καλή κατάσταση τα νεύρα σας;
Έχετε σκεφτεί ότι αυτό γίνεται σκόπιμα και οργανωμένα;
Έχετε ακούσει για την ΗΘΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ, ΚΑΚΟΗΘΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ή τον ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ στο χώρο εργασίας;
Όλα αυτά είναι το ίδιο πράγμα: το λεγόμενο WORKPLACE BULLYING.Λέγεται ότι πλήττει έναν στους πέντε εργαζόμενους.
Για ποιο σκοπό συμβαίνει; Ποια μέσα χρησιμοποιούνται; Ποιοι τρόποι αντιμετώπισης υπάρχουν;
Αυτά θα εξετάσουμε στο παρόν ιστολόγιο.
ΓΙΑΤΙ Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ.


Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΕΜΙΣΕ ΧΡΩΜΑΤΑ!



"Η τέχνη αναδημιουργεί τον κόσμο" είχε γράψει ο Σεφέρης...











Η ΑΛΛΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ Giorgio de Chirico



Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ Henri Matisse


Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ Van Gogh


Η ΑΠΛΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΗΛ


ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ


ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΜΕΛΕΤΗ
Giorgio de Chirico-Βικιπαίδεια
Giorgio de Chirico-έργα
Henri Matisse-έργα
Εθνική Πινακοθήκη της Αθήνας
National Gallery of Art-Washington
National Gallery of London
Van Gogh Museum
Θεόφιλος Χατζημιχαήλ-Βικιπαίδεια
Hermitage Museum


.......και ένα ΔΩΡΟ από τον OSIRIS
!


Κυριακή 7 Ιουνίου 2009

39. Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΣ

Διάβασα την ιστορία της Χριστίνας και εντυπωσιάστηκα, καθώς έχει τρομερή ομοιότητα με τη δική μου.Ένιωσα πράγματι σαν να γράφω εγώ αυτό το σχόλιο.
Η δική μου ιστορία έχει ως εξής:
Ξεκίνησα να δουλεύω ως συμβασιούχος στον δημόσιο τομέα πριν από τρία χρόνια.Ήμουν ένα κορίτσι που αγαπούσε τη δουλειά του και ήθελε να αφοσιωθεί σε αυτήν .Πίστευα ότι αν δεν ανακατευόμουν σε κουτσομπολιά, αν δε συμμετείχα σε κλίκες και αν δεν "έχωνα τη μύτη" μου σε υποθέσεις άλλων δεν θα είχα προβλήματα. Δεν ήταν όμως έτσι τα πράγματα. Ξεκίνησα να υφίσταμαι ηθική παρενόχληση από τους πρώτους δυο μήνες, δεχόμενη "αθώες σπόντες" στις οποίες ,όχι ότι ήμουν άνετη αλλά προσπαθούσα να δείχνω αδιάφορη γιατί δεν ήξερα πως να αντιδράσω.

Σκέφτηκα ότι καποια στιγμή θα σταματούσαν αν έβλεπαν ότι δεν αντιδρώ.Δεν είχαν όμως σκοπό να σταματήσουν και ξεκίνησε έτσι ένας ψυχολογικός πόλεμος εναντίον μου από όλα τα μέλης της ομάδας.Με παρενοχλούσαν με διάφορους τρόπους, όπως να προξενούν θορύβους με χτυπήματα πάνω στα τραπέζια ... να βήχουν.... έφτασαν μέχρι το σημείο να παρεμβαίνουν στην δουλειά μου και έπειτα να με κατηγορούν ότι κάνω λάθη.

Φαντάζεσαι τί θα γίνονταν αν αντιδρούσα; Θα έλεγαν ότι είμαι τρελή και ακούω θορύβους ,ότι έχω δηλαδή παραισθήσεις.(Όπως μια φορά που τους ζήτησα τους λόγους που μου επιτίθενται,αλλά βέβαια δεν βρήκα δίκιο,με έβγαλαν τρελή, ότι δεν απευθύνονται σε εμένα αλλά "μιλούν στον τοίχο".) Είχα φθάσει πράγματι σε όρια απελπισίας αλλά και παραίτησης.Προσπαθώντας να πάω στο γραφείο της προϊσταμένης μου για να της μιλήσω για το πρόβλημα μου, με παρεμπόδιζαν καθώς έβαζαν άτομα να με παρακολουθούν για να δουν που πηγαίνω. Τελικά, επικοινωνώντας μαζί της μέσω τηλεφώνου, κατανόησε το πρόβλημα μου και έδωσε μια λύση σε αυτό.Μου άλλαξε χώρο εργασίας και βρήκα την ψυχική μου ηρεμία.

Πίστευα ότι όλα θα τελείωναν αίσια. Όμως σε μια επόμενη σύμβαση μου τα προβλήματα ηθικής παρενόχλησης συνεχίστηκαν σε εντονότερο βαθμό.Με απομόνωσαν κόβοντας την επικοινωνία μαζί μου στα θέματα της δουλειάς, μου πετούσαν απειλές, ανυπόστατες κατηγορίες , μέχρι που έβαζαν και άτομα να με παρακολουθούν στην προσωπική μου ζωή!!(Απίστευτο και όμως αληθινό)

Χωρίς να μιλήσω ξανά στην προϊσταμένη μου-φοβούμενη ότι δεν θα πιστέψει ότι συνεχίζουν να μου δημιουργούν πρόβλημα) αναγκάστηκα να παραιτηθώ μέσα σε τρεις μέρες. Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς καθώς ήταν όλοι εναντίον μου. Το μόνο που κατάφερα ήταν, να μη με βγάλουν τρελή καθώς δεν απάντησα στις απειλές τους και δεν πήρα μέρος στο αισχρό και -βάσει οργανωμένου σχεδίου-παιχνίδι που μου έπαιζαν.

Έφυγα όμως με σοβαρές επιπτώσεις για την υγεία μου-κρίση άγχους και μετατραυματικό στρες- αλλά και φοβερά αδικημένη.Αυτό που με πλήγωσε περισσότερο είναι ότι δεν κατάφερα να τους στείλω στον εισαγγελέα ,καθώς δεν είχα αποδείξεις, αλλά και σε έναν καλό ψυχίατρο αφού όλοι αυτοί αποτελούν διαταραγμένες προσωπικότητες και μια ανοιχτή πληγή στους χώρους εργασίας!!!




ΥΓ:Μέσα από αυτή τη δοκιμασία έχω βγει δυνατότερη και σοφότερη.Κατάλαβα επίσης ότι ο κόσμος είναι υπερβολικά κακός και άρρωστος και ότι δεν χρειάζεται να δώσεις δικαιώματα για να σε βλάψουν. Μπορούν να το κάνουν και μόνοι τους , με μόνο κίνητρο τη ζήλεια την κακία κια τα δικά τους τους ψυχολογικά προβλήματα που τα αποκτούν μέσα από την οικογένεια τους και τα μεταφέρουν και στη δουλειά τους .

Εύχομαι αυτή η γνώση που έχω αποκτήσει να μου φανεί χρησιμη στο μέλλον με σκοπό να μπορώ να προφυλάξω τον εαυτό μου καλύτερα.Επίσης εύχομαι σε όσους ήταν ή είναι στην θέση που ήμουν εγώ, κουράγιο,αντοχή και πίστη στον εαυτό τους.


***ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΧΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ***

Προκειμένου να γνωστοποιήσω τους τρόπους και τους στόχους (βάση της δικής μου προσωπικής εμπειρίας) των υπεύθυνων ηθικής παρενόχλησης, παραθέτω τα εξής:

Τρόποι:
-δημιουργία άλλογης εικονικής πραγματικότητας (προσπαθούσαν να με κάνουν να αμφιβάλλω για όσα ακούω και βλέπω)
-->στόχος τους η βλάβη της λογικής μου.
-δημιουργία αβάσιμων κατηγοριών (προσπαθούσαν να μου δημιουργήσουν ενοχές για πράξεις στις οποίες είχα πλήρη άγνοια,με "εγκλώβισαν" σε θέση κατηγορούμενου, απολογούμενου.)
-->στόχος τους η βλάβη της αυτοπεποίθησης και της ηθικής μου.
-απειλές (με απειλούσαν ότι θα κάνουν ζημιά στο αυτοκίνητο μου).
-υπερβολικός έλεγχος στις κινήσεις μου, είτε στο χώρο της δουλειάς μου είτε στην προσωπική μου ζωή.
-->στόχος τους η δημιουργία τρομοκρατικού καθεστώτος με σκοπό τον ψυχολογικό εκβιασμό.





Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

ΑΦΙΕΡΩΜΑ : PINK FLOYD


Το συγκρότημα των Pink Floyd δεν χρειάζεται βέβαια ιδιαίτερες συστάσεις.
Με την ποιότητα και τον όγκο της δουλειάς του καθώς και με τις μοναδικές συναυλίες του είναι πάντα επίκαιρο.






HEY YOU...



HEY YOU
Hey you, out there in the cold
Getting lonely, getting old
Can you feel me?
Hey you, standing in the aisles
With itchy feet and fading smiles
Can you feel me?
Hey you, dont help them to bury the light
Don't give in without a fight.

Hey you, out there on your own
Sitting naked by the phone
Would you touch me?
Hey you, with you ear against the wall
Waiting for someone to call out
Would you touch me?
Hey you, would you help me to carry the stone?
Open your heart, I'm coming home.

But it was only fantasy.
The wall was too high,
As you can see.
No matter how he tried,
He could not break free.
And the worms ate into his brain.

Hey you, out there on the road
always doing what you're told,
Can you help me?
Hey you, out there beyond the wall,
Breaking bottles in the hall,
Can you help me?
Hey you, don't tell me there's no hope at all
Together we stand, divided we fall.


Η ταινία Pink Floyd -the Wall είναι ένα μουσικό φιλμ του Βρετανού σκηνοθέτη Alan Parker, βασισμένη στο ομότιτλο άλμπουμ των Pink Floyd του 1979.
Το σενάριο γράφτηκε από τον τραγουδιστή και μπασίστα του συγκροτήματος ,Roger Waters.Η ταινία είναι έντονα μεταφορική και πλούσια σε συμβολισμούς.Έχει ελάχιστους διαλόγους και η υπόθεση κυρίως οδηγείται από τη μουσική των Pink Floyd.
Η ταινία περιέχει δεκαπέντε λεπτά από περίτεχνα κινούμενα σχέδια του πολιτικού σκιτσογράφου Gerald Scarfe, μέρος των οποίων παρουσιάζει μια εφιαλτική οπτικoποίηση της γερμανικής βομβιστικής επίθεσης ενάντια στη Μεγάλη Βρετανία κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μαζί με το τραγούδι "Goodbye Blue Sky".
(Πληροφορίες από το άρθρο Pink Floyd - the Wall (film)- Wikipedia)

Παρακολουθήστε την ταινία στο MOVIE NIGHTS!



ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
Pink Floyd- στη Βικιπαίδεια
Pink Floyd- αφιέρωμα του BBC
Pink Floyd - the Wall (film)- Wikipedia

ANTI-BULLYING ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ