10. ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΔΕΝ ΣΕ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑΝ;

ΑΙΤΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΟΙ ΑΚΡΟΑΤΕΣ-ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΤΗ ΣΙΩΠΗ
(ή ΕΠΙΛΕΤΟΥΝ ΕΜΠΡΑΚΤΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΘΥΤΗ)

Φέρονται περισσότερο σαν πρόβατα παρά σαν άνθρωποι……




Άτομο με διαταραγμένη προσωπικότητα + εξουσία στα χέρια του =δημιουργία καταστροφικού περιβάλλοντος
Π.χ. Χίτλερ


1)Ο θύτης περιφέρεται στο χώρο και εκτοξεύει συγκαλυμμένες απειλές για όποιον βοηθήσει το στόχο .
2)Πολύ λίγοι άνθρωποι έχουν την ακεραιότητα και το ηθικό κουράγιο να σταθούν ενάντια στο φαινόμενο. «Κοιτάζουν τη δουλειά τους» αντί να γίνονται «καλοί Σαμαρίτες». Συχνά ο στόχος επιλέγεται γιατί αυτός θα στεκόταν στο πλευρό του «αδύνατου».
3)Κάθε παρατηρητής νιώθει ότι μπορεί να γίνει ο επόμενος πιθανός στόχος αφού βλέπει την κατάσταση.Φυσικά δεν θέλει να το διακινδυνεύσει, με το να πάρει θέση ενάντια στο θύτη.
4)Συνήθως ο θύτης έχει στενές σχέσεις με τον διευθυντή της εταιρίας και μπορεί να επηρεάσει τη λήψη αποφάσεων σχετικά με το προσωπικό (ή υπαινίσσεται πως μπορεί….)
5)Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι ενήμεροι για το φαινόμενο του εκφοβισμού και συχνά ρίχνουν το φταίξιμο στο στόχο που δεν αμύνεται (δεν μπορούν να φανταστούν ότι αν ο στόχος αντιδράσει δυναμικά και διεκδικήσει τα δικαιώματά του τότε ο θύτης θα περάσει στη φάση 3 και θα τον εκδιώξει από τη δουλειά του. Πόσοι άραγε έχουν την πολυτέλεια να χάσουν τη δουλειά τους χωρίς να τους νοιάζει; ).
6)Οι συνάδελφοι δεν είναι ενήμεροι για καταστάσεις ψυχολογικής βίας οπότε αρκετοί δεν κατανοούν τι συμβαίνει και απλά διασκεδάζουν με τα χαριτωμένα κουτσομπολιά του «καλού συναδέλφου» που «είναι τόσο ευχάριστος στην παρέα».
7)Πολλοί περιορίζονται να πουν «δεν ήξερα τι να κάνω» ή «ένιωσα ότι δεν υποστήριξα τον συνάδελφο όσο έπρεπε». Αυτά βέβαια είναι περισσότερο δικαιολογίες για την αδιαφορία που δείχνουν.
8)Το περιβάλλον της συγκεκριμένης επιχείρησης είναι τέτοιο όπου δεν υπάρχει καθόλου εμπιστοσύνη μεταξύ των συναδέλφων – ο καθένας νιώθει πως πρέπει να προστατέψει τον εαυτό του από τους άλλους.
9)Σε τέτοια περιβάλλοντα η κακοήθης αυτή συμπεριφορά θεωρείται «φυσιολογική».
10)Οι συνάδελφοι δεν θέλουν να διακινδυνέψουν την θέση και το κύρος τους στην επιχείρηση για το πρόβλημα κάποιου άλλου.
11)Οι συνάδελφοι δεν είναι «φίλοι». Δεν επέλεξε ο ένας τον άλλον, απλά έτυχε να βρίσκονται εκεί .
12)Ο εκφοβισμός (bullying) είναι μια σειρά από συχνά δυσδιάκριτα περιστατικά που πολλές φορές και ο ίδιος ο στόχος δεν είναι βέβαιος αν ειπώθηκαν ή έγιναν για να τον πλήξουν – πόσο μάλλον οι άλλοι που δεν τα ζουν στον εαυτό τους. Βέβαια σίγουρα ξέρουν μια και το κύριο όπλο του θύτη είναι το «άκακο κουτσομπολιό» εις βάρος του στόχου το οποίο για να γίνει έχει την ανάγκη ακροατηρίου –φιλοθεάμονος κοινού……..
13)Ο θύτης υπερέχει στο ταλέντο της εξαπάτησης από έναν κοινό νου. Μην ξεχνάμε ότι σαν όλα τα βαμπίρ είναι γοητευτικός και μιμείται την ανθρώπινη ζεστασιά. Πρέπει να τον ξέρει πολύ καλά κάποιος για να μην ξεγελαστεί από τα ύπουλα ψυχολογικά παιχνίδια που παίζει. Άλλωστε ο μέσος άνθρωπος δεν θα ασχολούνταν ποτέ με κάτι τέτοιο και του είναι δύσκολο να πιστέψει πως κάποιος άλλος το κάνει.
14)Ο θύτης παίζει το ρόλο του θύματος που «δεν τον βοηθάει ο συγκεκριμένος εργαζόμενος και αναγκάζεται αυτός ο καημένος να δουλεύει παραπάνω κτλ κτλ» οπότε προκαλεί τη συμπάθεια των άλλων για το πρόσωπό του και δίνει λανθασμένη εικόνα για το στόχο.
15)Ο θύτης ενθαρρύνει τους εργαζόμενους να φέρονται με ανήθικο τρόπο μεταξύ τους πχ. να κατηγορεί ο ένας τον άλλον ή να «εκμαιεύει» πληροφορίες ο ένας από τον άλλον και να τις χρησιμοποιεί εις βάρος του - δυστυχώς αυτά τα χαρακτηριστικά εξαπλώνονται καθώς ο απλός εργαζόμενος τείνει να προσπαθεί να ευχαριστήσει αυτούς που έχουν εξουσία πάνω του .
16)Οι συνάδελφοι συχνά γίνονται όργανα του θύτη για να "τιμωρηθεί" ο στόχος για κάποια «ανυπακοή» του οπότε είναι δύσκολο μετά να έχουν καλή σχέση μαζί του .
17)Όταν οι συνάδελφοι βλέπουν σύγκρουση προτιμούν να πάρουν το μέρος του «δυνατού» ή στην καλύτερη περίπτωση να μην πάρουν θέση , για να επιβιώσουν.
18)Μερικοί άνθρωποι νιώθουν ικανοποίηση με το να βλέπουν κάποιον σε μειονεκτική θέση και αυτό τους κάνει «συνενόχους» του θύτη.
19)Κάποιοι δυστυχώς βρίσκουν το γεγονός αστείο.
20)Ο θύτης προσπαθεί να πείσει τους παρευρισκόμενους αλλά και τον ίδιο το στόχο πως αξίζει την συμπεριφορά που λαμβάνει.

9. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ;

Γιατί δεν υποστήριξες τον εαυτό σου;

Σίγουρα έκανες αυτό το ερώτημα –ειδικά αν έχεις ήδη απομακρυνθεί από το τοξικό περιβάλλον. Ίσως και να νιώθεις ενοχές που άφησες τον εαυτό σου «έρμαιο» σε ένα τέτοιο συμβάν. Υπάρχουν πολλοί λόγοι όμως που δεν το έκανες.

1)O στόχος νιώθει απομονωμένος και προδομένος από τον θύτη και τους συναδέλφους του(θα δούμε για αυτούς σε άλλη ανάρτηση) οπότε δεν ελπίζει σε καλύτερη αντιμετώπιση.
2)Ο θύτης εκτοξεύει διάφορες απειλές προς το στόχο και έτσι αυτός φοβάται για τα χειρότερα.
3)Ο στόχος ανησυχεί – και όχι άδικα – πως αν μιλήσει στους ανωτέρους του θύτη, δεν θα υποστηριχτεί μια και ο θύτης είναι συνήθως ανώτερος από αυτόν στην ιεραρχία.
4)Ο στόχος φοβάται πως αν μιλήσει για την δυσφήμιση που γίνεται εις βάρος του , οι ανώτεροι ίσως νομίσουν πως είναι δίκαιη- πως αυτός είναι προβληματικός σαν προσωπικότητα ή πως δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στα καθήκοντά του .(Η μεταχείριση είναι ένα είδος ψυχολογικού βιασμού- και στον σωματικό βιασμό το θύμα φοβάται μήπως θεωρηθεί ένοχο ).
5)Ο θύτης έχει φροντίσει να ρίξει «στάχτη στα μάτια» του στόχου (θα μιλήσουμε για τους τρόπους που γίνεται αυτό) οπότε νιώθει ότι δεν έχει τις επαρκείς εξηγήσεις για τη στάση του θύτη-βλέπει το γεγονός σαν μια παρεξήγηση που ελπίζει πως θα λυθεί. Μην ξεχνάμε ότι ο θύτης συνήθως έχει μια συμπεριφορά Τζέκυλ και Χάιντ , επομένως ο στόχος δεν ξέρει τι να υποθέσει.Αυτό είναι το κυρίαρχο "όπλο" του : η δημιουργία λογικής και συναισθηματικής σύγχυσης στο στόχο.
6)Ο στόχος από την αρχή υποψιάζεται πως αν συγκρουστεί με τον θύτη , ο τελευταίος έχει τον τρόπο να τον διώξει από τη δουλειά του και φυσικά δεν θέλει να συμβεί αυτό .
7)Ο στόχος από ένα σημείο και μετά νιώθει έντονη ντροπή, φόβο και ενοχές , όλα «φουσκωμένα» έντεχνα από τον ίδιο τον θύτη –έτσι κάνουν όλοι οι καταχραστές εξουσίας για να ελέγξουν τα θύματά τους .
8)Από τη στιγμή που ο στόχος αρχίσει να υποφέρει από ψυχολογικό τραύμα (βλέπε παρακάτω-δεν υπάρχει κίνδυνος να εξελιχτεί σε ψυχική πάθηση , απλά είναι αποτέλεσμα του έντονου στρες στο οποίο έχει υποβληθεί ο στόχος ) είναι πια δύσκολο να αρθρώσει λόγο ενώ ο θύτης παραμένει ήρεμος και ευφραδής . Δηλώνει μάλιστα με λύπη πως ο καημένος ο στόχος είχε κάποιο «ψυχολογικό πρόβλημα» το οποίο αυτός είχε έγκαιρα διαγνώσει……..
9)Ο στόχος δεν έχει τη γνώση τη σχετική με τους «κατά συρροή θύτες» και δεν ξέρει πώς να χειριστεί έναν τέτοιο χαρακτήρα. «Δεν μπορεί να πιστέψει στα μάτια του» και συχνά δίνει λανθασμένες εξηγήσεις για όσα συμβαίνουν , πολλές φορές ενοχοποιώντας τον εαυτό του που «θα μπορούσε να φερθεί ακόμα πιο καλά» στον θύτη.
10)Ο θύτης είναι αναίσθητος και σαν τέτοιος επικίνδυνος, οπότε αυτός είναι άλλος ένας λόγος που ο στόχος πολύ σωστά δεν θέλει να συγκρουστεί μαζί του .
11)Η σιωπή καλύπτει τα πάντα…..κανείς από τους παρευρισκόμενους δεν μιλάει (θα αναλύσουμε τους λόγους ) οπότε και ο στόχος διστάζει ακόμα περισσότερο…..
12)Ο στόχος με αφέλεια πιστεύει πως η ποιότητα της εργασίας του τελικά θα τον δικαιώσει , πράγμα βέβαια που δεν συμβαίνει.

8. Ο ΨΥΧΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗ ΘΥΤΗ-Ο "ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΨΥΧΟΠΑΘΗΤΙΚΟΣ"

'Ισως αναρρωτηθεί κανείς αν υπάρχουν τέτοιες προσωπικότητες, που "τρέφονται από τη θλίψη του άλλου".
Σύμφωνα με μελέτες ψυχολόγων και ψυχιάτρων υπάρχουν οι λεγόμενες διαταραγμένες προσωπικότητες. 
 Οι λεγόμενοι κοινωνικοί ψυχοπαθητικοί (socialized psychopaths - sociopaths) είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας , με έναν χαρακτήρα που μοιάζει να ερμηνεύει την πραγματικότητα σαν να τη βλέπει μέσα από τα δικά του χρωματιστά γυαλιά.Αποτελούν το 4% του πληθυσμού. Λένε για αυτούς ότι δεν έχουν συνείδηση , ή ότι δεν έχουν το αίσθημα της συμπόνιας για τους άλλους (empathy), που διαθέτει ο κοινός άνθρωπος. Η ουσία είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν σέβονται τους άλλους αλλά τους βλέπουν σαν αντικείμενα εκμετάλλευσης.
Θέλουν όμως να είναι αρεστοί στους άλλους και να τους αγαπούν τα θύματά τους! Γι' αυτό συχνά η επιθετικότητά τους είναι συγκαλυμμένη και όχι άμεση.
Προκαλούν συνήθως ηθικές βλάβες στους άλλους για τις οποίες ποτέ δεν μετανιώνουν.
Συχνά νομίζουν ότι είναι πολύ αξιόλογοι και δικαιολογούν τη συμπεριφορά τους ως απαραίτητη για κάποιο ανώτερο σκοπό.
Είναι σαν να μην μπορούν (ή μήπως δεν τολμούν ;) να δουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη.
Μισούν όποιον θα προσπαθήσει να ξεσκεπάσει τη μάσκα τους.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΞΗΓΗΣΕΤΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ Ή ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΟΥΝ ΓΙΑ ΟΣΑ ΕΚΑΝΑΝ!!!

Βέβαια μια τέτοια ασέβεια μπορεί να προκύψει και σε άλλες καταστάσεις, από πρόσωπα που είναι φυσιολογικά π.χ. όταν υπάρχει σε εξέλιξη μια σύγκρουση προσώπων ή γίνεται αγώνας επικράτησης, αλλά στο θέμα που εξετάζουμε δεν υπάρχουν στοιχεία σύγκρουσης ούτε τίθεται θέμα επικράτησης ενός από τους δύο γιατί υπάρχει ανισότητα εξουσίας μεταξύ τους.
Ο θύτης θέλει να κυριαρχεί με τρόπο που ξεπερνά τη δικαιοδοσία του - κατάχρηση εξουσίας - και το παιχνίδι του είναι κυρίως συναισθηματική εκμετάλλευση του στόχου του .
Ο στόχος συνήθως δεν ξέρει από τέτοια "κόλπα" μια και ο ίδιος δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο στους άλλους.

7. Ο ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗ ΘΥΤΗΣ-Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΧΩΡΟ

Ο κύριος Χάιντ είναι το πραγματικό πρόσωπο.
Ο κύριος Τζέκυλ είναι καθαρά προσποιητός.

1)Εμφάνιση ενός χαρακτήρα «Δόκτωρ Τζέκυλ και κυρίου Χάιντ». Ο Τζέκυλ (ο καλός ) είναι καθαρά προσποιητός, ενώ ο Χάιντ ( ο κακός ) είναι ο πραγματικός χαρακτήρας.
2)Είναι πολύ πειστικός ψεύτης, που αλλάζει τα λεγόμενά του ανάλογα με τις καταστάσεις και τα άτομα που παρευρίσκονται.

3)Γοητευτικός μπροστά σε κοινό, η σε άτομα από τα οποία θέλει να «πάρει» κάτι. Δύσκολα πιστεύει κανείς ότι το άτομο αυτό «βράζει» από μίσος , εκδικητικότητα και περιφρόνηση για τους συνανθρώπους του.
Μιμείται όλα τα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης ζεστασιάς και ευγένειας, χωρίς όμως να νιώθει τα αντίστοιχα συναισθήματα.
4)Είναι διαχειριστικός στη συμπεριφορά του , ψυχολογεί τους άλλους , καταβαίνει τις ανάγκες τους και ξέρει πώς να φερθεί όταν θέλει να πετύχει κάτι.

5)Είναι ικανός να δημιουργήσει σύγκρουση ανάμεσα σε δυο άτομα , όταν αυτό εξυπηρετεί τους σκοπούς του.
6)Κόλακας, δουλοπρεπής, γλοιώδης, συκοφάντης.
7)Υπερβολικός με τον έλεγχο σε θέματα δουλειάς.

8)Ξέρει να ξεγλιστρά σε περίπτωση που του ζητηθούν ευθύνες για κάτι.

9) «Δηλητηριάζει» το στόχο του με πολλούς αδιόρατους τρόπους (υποτίμηση ικανοτήτων, υπονόμευση έργου, «χαριτωμένο κουτσομπολιό», «τυχαία σχόλια» μπροστά σε τρίτους, «τυχαία σχόλια» για το στόχο από τους συνεργούς του), έτσι ώστε ο στόχος να μην μπορεί να αμυνθεί, συχνά μάλιστα δεν αναγνωρίζει τον φταίχτη, βλέπει μόνο το αποτέλεσμα στον ψυχισμό του και τις επιπτώσεις στο εργασιακό του περιβάλλον. Ο θύτης είναι ένα βαμπίρ που τρέφεται από τη θλίψη του άλλου……..

10)Εκδικείται ή εξαπατά όποιον του ζητήσει ευθύνες για τη συμπεριφορά του ή όποιον δείξει ότι κατάλαβε την ύπουλη τακτική του.
11)Πολλές φορές έχει συνενόχους ή /και «στρατολογεί» νεώτερους υπαλλήλους που θέλουν να ανελιχτούν στην επιχείρηση. Είναι πολύ ικανός στο να διαχειρίζεται τους άλλους με διάφορους τρόπους.

12)Συχνά (σχεδόν πάντα) καλύπτεται σιωπηρά από την διεύθυνση της εταιρίας και ενθαρρύνεται από το κλίμα ανασφάλειας που καλλιεργείται στους εργαζόμενους.

6. ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ

Φάση 1
Ο στόχος επιλέγεται , συνήθως δύο έως δεκατέσσερις μέρες μετά την αποχώρηση του προηγούμενου στόχου. Ο θύτης ενημερώνει τους τυχόν συνενόχους του .
Φάση 2
Ο θύτης δημιουργεί ένα εξαιρετικά τοξικό περιβάλλον για την ψυχική υγεία του στόχου.Ο στόχος απομονώνεται κοινωνικά, υποτιμούνται οι ικανότητές του στην εργασία αλλά και σε άλλα θέματα άσχετα με την εργασία , συκοφαντείται, γίνεται αντικείμενο υποτιμητικών σχολίων.
Παράλληλα ο θύτης δημιουργεί μια εικονική πραγματικότητα για το στόχο- μια διαδικασία που μοιάζει με υπνωτισμό του στόχου, δημιουργώντας του σύγχυση και αίσθημα αδυναμίας.Έτσι ο στόχος έχει μια εντελώς λανθασμένη εικόνα για τους σκοπούς του θύτη απέναντί του.
Φάση 3
Κάποια στιγμή ο στόχος συνειδητοποιεί τι συμβαίνει. Αν όμως το ανακοινώσει στο θύτη ή του ζητήσει ευθύνες, συχνά ο θύτης καταστρέφει την παρουσία του στόχου στον εργασιακό χώρο (δίνει αρνητικές πληροφορίες στη διεύθυνση με σκοπό την απομάκρυνση του στόχου ή δημιουργεί συνθήκες ώστε να δυσκολευτεί κι άλλο η θέση του στον χώρο, ή επιλέγει να συγκρουστεί πλέον ανοιχτά μαζί του ρίχνοντας το φταίξιμο στο στόχο – ώστε να έχει λόγο να τον απομακρύνει).
Φάση 4
Στην περίπτωση όπου για κάποιο λόγο ο στόχος δεν απομακρυνθεί από το χώρο εργασίας εξαιτίας της φάσης 3, ο θύτης στρέφει κάπου αλλού το ενδιαφέρον του στόχου και των ανωτέρων στην ιεραρχία με σκοπό να μην του αποδοθούν ευθύνες. Πολλές φορές παίζει το ρόλο του θύματος-«εγώ ο καημένος, δεν ήθελα…..».

Στη συνέχεια μπαίνει πάλι στην Φάση 2, εκτός αν ο στόχος φύγει , οπότε μπαίνει στη Φάση 1 προς αναζήτηση καινούργιου στόχου…….(δύο έως δεκατέσσερις μέρες μετά…..).


Απίστευτο κι όμως αληθινό…….

Το σενάριο αυτό συμβαίνει ίδιο και απαράλλαχτο σε όλες τις χώρες, όλες τις εποχές . Δεν έχει να κάνει με πολιτιστική ταυτότητα λαού.Έχει να κάνει με μια ανθρώπινη διαστροφή.......

5. ΑΛΛΑ ΕΙΔΗ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗΣ

Bullying είναι η συνεχής κακοήθης συμπεριφορά προς έναν εργαζόμενο με σκοπό να πληγεί η αξιοπρέπειά του και να ασκηθεί έλεγχος στις κινήσεις του.

Το να φύγει ο στόχος δεν είναι αυτοσκοπός, γι' αυτό σε χώρους όπου το προσωπικό είναι ίδιο για χρόνια (πχ δημόσιοι οργανισμοί) το "παιχνίδι΄" αυτό παίζεται για χρόνια. Στη συνέχεια θα δούμε σε ποιες περιπτώσεις ο θύτης αποφασίζει να εκδιώξει τον στόχο.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό του bullying είναι ότι δεν πρόκειται για σύγκρουση προσώπων ή συμφερόντων. Δεν υπάρχει δηλαδή κάποιο αντικειμενικό όφελος για τον θύτη. Ο θύτης παίζει αυτό το παιχνίδι "αφιλοκερδώς" (μαζί με πιθανούς συνενόχους), για να ικανοποιήσει τον ψυχισμό του (θα δούμε πιο κάτω τα χαρακτηριστικά του ψυχισμού αυτού) ή σε άλλη περίπτωση γιατί πιστεύει πως έτσι του προσδίδεται ένας "αέρας εξουσίας".

Mobbing είναι πάλι κακοήθης συμπεριφορά από έναν εργαζόμενο ή από ομάδα εργαζομένων με σκοπό να διωχτεί ο στόχος ,είτε για λόγους ανταγωνισμού είτε γιατί η εταιρία θέλει να απαλλαγεί από πλεονάζον προσωπικό χωρίς να κάνει απολύσεις.

Harassment είναι η παρενόχληση που στηρίζεται σε κάποια "διαφορετικότητα" που έχει ο εργαζόμενος-στόχος (στη φυλή, στη θρησκεία, στον σεξουαλικό προσανατολισμό , σε κάποια σωματική δυσλειτουργία αλλά ίσως και στην εμφάνιση ή στον τρόπο ζωής του). Η παρενόχληση αυτή προβλέπεται από τον νόμο ώστε να μην δέχεται κάποιος αρνητική συμπεριφορά εξαιτίας κάποιας ιδιαιτερότητάς του.

Ωστόσο, το επόμενο βήμα θα έπρεπε να είναι , να δημιουργηθεί νόμος που να αποτρέπει κάθε μορφή παρενόχλησης με όποιον τρόπο και αν γίνεται , και για οποιονδήποτε λόγο.

Το bullying είναι το πιο αξιοσημείωτο γιατί είναι πολύ δύσκολο να γίνει αντιληπτό, δεν έχει λογική εξήγηση και είναι δυστυχώς αποτελεσματικότατο στο να βλάψει την ψυχική ηρεμία του στόχου (θα δούμε παρακάτω πώς- πάντως, δεν προκαλεί ψυχική πάθηση αλλά ψυχολογικό τραύμα).

Η δράση του bullying πάνω στους ανυποψίαστους εργαζόμενους-στόχους είναι διαβρωτική , δηλαδή έχει αθροιστικές συνέπειες στην ψυχική ηρεμία τους, οι οποίες με αυτόν τον τρόπο δεν γίνονται άμεσα αντιληπτές, παρά μόνο όταν έχει περάσει ένα χρονικό διάστημα και έχουν αποσταθεροποιήσει τον ψυχικό τους κόσμο.
Οι βλάβες αποκαθίστανται αλλά μετά τη συνειδητοποίηση του τι έχει συμβεί και με αρκετή προσπάθεια από τον στόχο και το υποστηρικτικό περιβάλλον που αυτός διαθέτει.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Πολλοί ορίζουν διαφορετικά αυτές τις έννοιες θεωρώντας ταυτόσημες τις έννοιες bullying και mobbing ενώ άλλοι ονομάζουν και τις τρεις περιπτώσεις ως harassment. Άλλοι πάλι δίνουν διαφορετικά ονόματα όπως workplace violence ή psychological violence .
Πάντως όλες αυτές οι συμπεριφορές έχουν το κοινό στοιχείο ότι κάποιος ή κάποιοι επιτίθενται σκόπιμα και συστηματικά σε έναν εργαζόμενο-στόχο.

4. ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΛΕΞΕ ΕΜΕΝΑ;

Αν έγινες στόχος εκφοβισμού σίγουρα θα αναρρωτιέσαι γιατί ο θύτης να διαλέξει εσένα για αυτό το ρόλο . Πιθανόν να νιώθεις ενοχές γιατί δεν μπόρεσες να προφυλάξεις τον εαυτό σου ή να "ψάχνεσαι" μήπως έκανες κάτι και ενθάρρυνες αυτή τη συμπεριφορά. Όμως οι πραγματικοί λόγοι είναι οι εξής:

Πώς οι θύτες διαλέγουν τον στόχο τους:

-Η φύση του θύτη είναι αρπακτική και εκμεταλλευτική -εσύ βρέθηκες σε λάθος μέρος τη λάθος στιγμή -το αφεντικό σου πριν λίγες μέρες έχασε τον προηγούμενο άνθρωπο που παίδευε και τώρα χρειάζεται άλλον -εσένα! (πολλοί θύτες είναι "θύτες κατά συρροή":οι έρευνες δείχνουν πως όταν χάσουν τη "λεία" τους βρίσκουν άλλη μέσα σε 2 έως 14 μέρες)
-είσαι πολύ καλός στην εργασία σου, ίσως και να υπερέχεις.
-είσαι συμπαθής στους γύρω σου.

-έχεις ηθική ακεραιότητα, την οποία δεν διαπραγματεύεσαι (ο θύτης δεν έχει καθόλου).
-έχεις μια τουλάχιστον αδυναμία (όλοι οι άνθρωποι έχουν θύτης θα την βρει και θα την εκμεταλλευτεί).
-δεν σου αρέσει να συμμετέχεις σε "κλίκα" στην εργασία σου - σε ενδιαφέρει μόνο να είσαι ποιοτικός στη δουλειά σου.

Στοιχεία που ενθαρρύνουν τον θύτη:

-Ο προηγούμενος στόχος έφυγε (γιατί άραγε;) και ο θύτης δεν μπορεί να ζήσει χωρίς να πίνει το αίμα κάποιου (ναι, υπάρχουν τέτοιες προσωπικότητες, θα δούμε αναλυτικά παρακάτω λεπτομέρειες).
-Το γεγονός ότι αναπνέεις δίπλα στο θύτη είναι εκνευριστικό για αυτόν (φοβάται μήπως πάψει να είναι αυτός το επίκεντρο της προσοχής - είναι συναισθηματικά ανώριμος , νιώθει ανεπαρκής και ζηλεύει για οτιδήποτε).

-Η τιμιότητα και η ακεραιότητά σου δεν αντέχονται- ο θύτης δεν πιστεύει ότι υπάρχει κάτι τέτοιο.
-Έχεις μια τάση να θέλεις να είσαι "στοργικός" με τους άλλους (ιδιαίτερα αν είσαι γυναίκα) - ο θύτης ζητάει την συμπάθεια ή και τον οίκτο των άλλων (με σκοπό να τους αποπροσανατολίσει από την πραγματική εκμεταλλευτική φύση του ).
-Είσαι ιδεαλιστής (πιστεύεις ότι αν δώσεις αγάπη, θα πάρεις αγάπη....δεν είναι πάντα όμως έτσι....)

-Είσαι ανεκτικός και ίσως κάποιες φορές υποχωρητικός .
-Έχεις την ανάγκη να αναγνωρίζουν οι άλλοι την αξία σου.
-Ίσως είσαι ένα άτομο που έχει εύκολα ενοχές και εξίσου εύκολα κατηγορεί τον εαυτό του-θέλεις να έχεις υψηλές επιδόσεις- το κακό είναι πως ο θύτης εκμεταλλεύεται τα αισθήματα ενοχής σου και τα μεγεθύνει).

3. ΠΩΣ ΘΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΩ ΤΟΝ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ;

Ο εκφοβισμός συμβαίνει στα εξής μέρη:

-Εργασία (συνήθως από ανώτερο ή ομάδα ανωτέρων αλλά και από ισότιμους σε ιεραρχία και σπανιότερα κατώτερους)
-Σχολείο (ψυχολογική ή και σωματική βία προς ένα παιδί -στόχο)
-Οικογένεια (μεταξύ συζύγων, αδελφών, ή και γονιού προς το παιδί του)

Τι ακριβώς είναι ο εκφοβισμός:

-Σταθερό δηκτικό κουτσομπολιό για ασήμαντα θέματα σχετικά με τις συνήθειες και το χαρακτήρα του στόχου που ίσως έχουν "κάτι" από την αλήθεια (που έμμεσα πλήττουν την εικόνα του στόχου στο χώρο αλλά και έχουν σκοπό να ενοχλήσουν τον ίδιο).
-Εύρεση λαθών σε οτιδήποτε.
-Έλλειψη αναγνώρισης της εργασιακής προσφοράς του στόχου- υποτίμηση του έργου του.
-Σταθερή προσπάθεια υπονόμευσης του κύρους και της θέσης του στόχου.
-Ταπεινωτικά σχόλια για τον στόχο ή φωνές και παρατηρήσεις μπροστά σε άλλους.
-Φόρτωμα με υπερβολική εργασία ή αφαίρεση αρμοδιοτήτων με σκοπό να πληγεί η αυτοεκτίμηση του στόχου και να χάσει σε κύρος στον εργασιακό χώρο.
-Κλοπή της εργασίας του στόχου.
-Αποκλεισμός από τις πηγές πληροφοριών που είναι απαραίτητες για την εργασία.
-Ο στόχος ανακαλύπτει πως όσα λέει διαστρέφονται και διαδίδονται όπως θέλει ο θύτης.
-Έμμεσες απειλές του θύτη προς το στόχο.

2. ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ Ή ΟΜΑΔΑ ΑΤΟΜΩΝ

Lupus est homo homini....
Ο άνθρωπος στον άνθρωπο λύκος.....΄

Η ιστορία είναι κάπως έτσι:
Ένας νέος υπάλληλος ξεκινά την καινούργια του δουλειά.
Έχει σκοπό να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί γιατί πάντα αντιμετωπίζει τη δουλειά του με σεβασμό και υπευθυνότητα.
Σέβεται το αφεντικό του και θέλει να το ευχαριστήσει με κάθε τρόπο.
Σιγά σιγά αντιλαμβάνεται πως κάτι δεν πάει καλά αφού βλέπει ότι διαδίδονται φήμες εις βάρος του και ο προϊστάμενός του του κάνει συνεχώς παρατηρήσεις.

Με διάφορους τρόπους , άμεσους ή έμμεσους εισπράττει την αίσθηση ότι ο ανώτερός του δεν είναι ικανοποιημένος από αυτόν αλλά και πολλοί από τους άλλους δεν τον αποδέχονται, χωρίς όμως να μπορεί να καθορίσει "γιατί".
Αυτός αγαπά τη δουλειά του και δεν έχει πειράξει κανέναν .Έτσι δεν μπορεί να καταλάβει τι συμβαίνει.
Ένα χυδαίο παιχνίδι ελέγχου και κατάχρησης εξουσίας έχει μόλις αρχίσει....
Στο παιχνίδι αυτό συμμετέχουν ο κατά τα άλλα ευγενέστατος προϊστάμενος και οι δύο φίλες/οι του, έτσι να φαίνεται πως γίνεται "αυθόρμητα".

Το άτομο που έχει την εξουσία χρησιμοποιεί τα εξής μέσα:
*"Αθώες" αναφορές σχετικά με τον νέο υπάλληλο-όταν αυτός δεν είναι παρών- που είναι όμως προσβλητικά και υποτιμητικά σχόλια.
*Υπερβολικός έλεγχος σε κάθε του κίνηση.
*Λεκτικοί υπαινιγμοί με σκοπό να εκφοβίσουν τον νέο υπάλληλο.
*Χρησιμοποίηση των άλλων μελών αυτής της "κλίκας" τα οποία λένε διάφορα υπονοούμενα μπροστά στον υπάλληλο, εις βάρος του.
*Χρησιμοποίηση των άλλων υπαλλήλων , αρκετοί από τους οποίους είτε από άγνοια, είτε με σκοπό να γίνουν αρεστοί στον "ανώτερο", δυστυχώς παίζουν εύκολα το παιχνίδι του.

Άμεσα αποτελέσματα
-Ο στόχος νιώθει -και είναι- απομονωμένος , σε ένα περιβάλλον δηλητηριασμένο για αυτόν.
-Υποθέτει πως έγινε κάποια παρεξήγηση και προσπαθεί με κάθε τρόπο να αλλάξει την κακή εικόνα. Όμως και έτσι είναι πιασμένος στην παγίδα του καταχραστή εξουσίας.

Πρωτοπαρατηρήθηκε στη Σουηδία το 1979 και στη Βρετανία το 1989. Στις δύο αυτές χώρες αλλά και σε άλλες έχουν ληφθεί μέτρα για την εξάλειψη του φαινομένου και την ανακούφιση του εργαζόμενου- στόχου , που όπως θα δούμε , πλήττεται η ψυχική του διάθεση (ευτυχώς όχι ανεπανόρθωτα...)

Αν έχετε δει κάτι παρόμοιο - γιατί υπάρχουν παραλλαγές- παρακαλώ κάντε ένα σχόλιο σε αυτή την ανάρτηση.

1. ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ;

Συνεχής αρνητική κριτική;
"Αθώο" κουτσομπολιό με το προσωπικό (που αναφέρεται ΠΑΝΤΑ στο ίδιο άτομο) ;
Υπερβολικός έλεγχος σε ότι κάνετε;
Γλοιώδης "ευγένεια";
Συμπεριφορά που δείχνει "συμπάθεια" αλλά μή υποστήριξη σε καίρια θέματα;
Έλλειψη σεβασμού;
Ψέματα μικρά και μεγάλα χωρίς λόγο;

Αν αυτά σας θυμίζουν τη συμπεριφορά κάποιου (συνήθως ανωτέρου σας ) στην εργασία, τότε αυτά που θα διαβάσετε εδώ σας αφορούν άμεσα.