Η Εργασιακή Ψυχολογική Κακομεταχείριση είναι μια μορφή βίας (ψυχολογική) μια και έχει όλα τα χαρακτηριστικά που παρουσιάζουν και άλλες μορφές άσκησης βίας κατ΄ εξακολούθηση, από ένα άτομο με διαταραγμένη προσωπικότητα (θύτη) προς ένα άλλο άτομο (το στόχο).
Ο θύτης ρίχνει διάφορα δολώματα για να πιάσει στα δίχτυα του τον στόχο μια και η άσκηση της βίας κατ' εξακολούθηση στο ίδιο άτομο είναι ο σκοπός του. Η ψυχολογική βία ασκείται ή μόνη της ή σε συνδυασμό με τις άλλες μορφές βίας.
Η συμπεριφορά αυτή του θύτη παγιδεύει και ταυτόχρονα αποδυναμώνει τον στόχο ώστε να μην μπορεί να ξεφύγει.
Ας δούμε τον ΚΥΚΛΟ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΒΙΑΣ
1.Περιστατικό βίας (φυσική-σεξουαλική-ψυχολογική)
Στην ψυχολογική βία περιλαμβάνονται λεκτικές ή μη λεκτικές επιθέσεις-φωνές, γελοιοποίηση μπροστά σε άλλους, αδιαφορία.
2. Προσπάθεια συγκάλυψης του περιστατικού
Ο θύτης ίσως απολογηθεί για το περιστατικό , υποσχεθεί πως δεν θα ξανασυμβεί, ισχυριστεί ότι αυτό που έκανε δεν ήταν και τόσο σπουδαίο, ή ίσως κατηγορήσει έμμεσα ή άμεσα το στόχο ως υπαίτιο του περιστατικού.
3. Περίοδος ηρεμίας
Ο θύτης φέρεται σαν να μην έγινε ποτέ το περιστατικό.Ο στόχος ελπίζει πως η βία δεν θα επαναληφθεί.Ο θύτης ίσως κάνει δώρα στο στόχο.
4. Περίοδος έντασης
Ο θύτης αρχίζει να εκδηλώνει επιθετική συμπεριφορά.Ο στόχος προσπαθεί να μην κάνει κάτι και εκνευρίσει το θύτη(εδώ ο θύτης απολαμβάνει την "κυριαρχία" του πάνω στο στόχο) Ο στόχος νιώθει σαν να βρίσκεται σε κινούμενη άμμο.
5.Περιστατικό βίας-βήμα 1
Ο κύκλος κλείνει και επαναλαμβάνεται.
Ο στόχος δυσκολεύεται να ξεφύγει (κι αυτό δεν έχει σχέση με την ευφυία του) γιατί η συμπεριφορά αυτή τον έχει θυματοποιήσει. Η αντίδραση αυτή λέγεται "ταύτιση με τον επιτιθέμενο" ή "Σύνδρομο της Στοκχόλμης" (βλέπε συνδέσεις).
Θα ξεφύγει μόνο αν σπάσει τον κύκλο φεύγοντας από τη σχέση με τον θύτη. Μπορεί αν θέλει να κάνει μια τελευταία δοκιμή , καταγράφοντας σε ημερολόγιο την ημερομηνία και το περιστατικό βίας και δηλώνοντας είτε στον εαυτό του είτε στον άλλον , πως αν επαναληφθεί, θα φύγει (ταυτόχρονα καλό είναι να ψάχνει πώς θα γίνει η φυγή του και ποιοι μπορούν να τον υποστηρίξουν ηθικά ή και υλικά . Σε δύσκολες περιπτώσεις , το καλύτερο είναι να φύγει "κομψά" χωρίς να το αναφέρει από πριν στο θύτη.)
Μόνο η γνώση πάνω σε θέματα ψυχολογικής βίας μπορεί να κάνει τον στόχο να αλλάξει οπτική γωνία, όπως και η αντικειμενική επισκόπηση όσων έχει ζήσει με το θύτη(το κακό είναι πως παίρνει χρόνο μέχρι να καταλάβει κανείς τι συμβαίνει).
