ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΧΩΡΟ; ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;

Συνεχής κριτική σε ό,τι κάνετε;
"Αθώο" κουτσομπολιό σε καθημερινή βάση από κάποιον ανώτερο συνήθως στην ιεραρχία;
Βλέπετε όσα λέτε ή κάνετε να διαστρέφονται με αποτέλεσμα να νιώθετε ότι έχουν αμαυρώσει την παρουσία σας στον εργασιακό χώρο χωρίς να ξέρετε γιατί;
Νιώθετε αβοήθητος και αναρρωτιέστε αν είναι σε καλή κατάσταση τα νεύρα σας;
Έχετε σκεφτεί ότι αυτό γίνεται σκόπιμα και οργανωμένα;
Έχετε ακούσει για την ΗΘΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ, ΚΑΚΟΗΘΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ή τον ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ στο χώρο εργασίας;
Όλα αυτά είναι το ίδιο πράγμα: το λεγόμενο WORKPLACE BULLYING.Λέγεται ότι πλήττει έναν στους πέντε εργαζόμενους.
Για ποιο σκοπό συμβαίνει; Ποια μέσα χρησιμοποιούνται; Ποιοι τρόποι αντιμετώπισης υπάρχουν;
Αυτά θα εξετάσουμε στο παρόν ιστολόγιο.
ΓΙΑΤΙ Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ.


Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

Η ΚΑΤΟΧΗ, Η ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ, Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ


'Ο,τι και να πει κανείς για την αξιόλογη φωτογράφο Βούλα Παπαϊωάννου θα είναι λίγο.
Οι φωτογραφίες της, απεικόνισαν τα τραγικά συμβάντα της Γερμανικής κατοχής και ευαισθητοποίησαν διεθνείς οργανισμούς.

Το φωτογραφικό της έργο από το 1940 και μετά:

1940: Φωτογραφίζει τη στρατολόγηση ανδρών στο Γουδί.
1941: Στρέφει το φακό της στον άμαχο πληθυσμό της Αθήνας και την δύσκολη καθημερινή του ζωή.
1942: Φωτογραφίζει αποσκελετωμένα παιδιά και ενήλικες και τα στέλνει στα γραφεία του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στη Γενεύη με τη βοήθεια φίλων της.
1943: Φιλοτεχνεί το χειροποίητο "Μαύρο Λεύκωμα" με 83 θέματα από την πείνα της κατοχής.
1944: Στις 12 Οκτωβρίου , μέρα της Απελευθέρωσης, φωτογραφίζει τις μαζικές εκδηλώσεις.Επίσης καταγράφει με τον φακό της τα μηνύματα των φυλακισμένων της οδού Μέρλιν.Αποτυπώνει τις καταστροφές των Δεκεμβριανών.
1945: Φωτογραφίζει τους ομήρους του ΕΛΑΣ.
1946: Προσλαμβάνεται ως επίσημη φωτογράφος της UNRRA.

Το έργο της συνεχίζεται και στη μεταπολεμική Ελλάδα όπου οι φωτογραφίες της αποτυπώνουν με έντονα ανθρωπιστική ματιά τις προσπάθειες των απλών ανθρώπων να ανασυγκροτηθούν μετά τον πόλεμο.

Οι πληροφορίες πάρθηκαν από το βιβλίο "Βούλα Παπαϊωάννου-Σύγχρονοι Έλληνες Εικαστικοί" -Φανή Κωνσταντίνου




ΣΧΕΤΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
Μουσείο Μπενάκη
Φάος

ΒΙΒΛΙΑ-ΛΕΥΚΩΜΑΤΑ
Βούλα Παπαϊωάννου-εκδ.περ.Φωτογράφος
Βούλα Παπαϊωάννου-Σύγχρονοι Έλληνες Εικαστικοί
Η φωτογράφος Βούλα Παπαϊωάννου-Μουσείο Μπενάκη -Άγρα

25 σχόλια:

roadartist είπε...

Αξιολογότατη!
Πολύ αγαπημένη φωτογράφος!
Το έχω εδώ και μήνες στο μυαλό μου να της κάνω ένα αφιέρωμα, αλλά όλο κάτι συμβαίνει και το αφήνω.
Το έκανες εσύ όμως, οπότε οκ:)
Καλησπέρα σου!

Lilith είπε...

Πολύ καλή με μια απίστευτη ματιά!
Κάτι τέτοιοι άνθρωποι, με κάνουν να σκέφτομαι πάντα πόσο σημαντικό είναι το να έχει κανείς ένα στόχο και να πιστεύει σ' αυτόν επιμένοντας να τον πετύχει.
Όταν φωτογραφίζεις, πρέπει να ταυτίζεσαι με το θέμα σου. Και ειδικά όταν φωτογραφίζεις ανθρώπους, πρέπει να νιώθεις ότι τους αγαπάς. Ίσως δεν είναι ακριβώς αγάπη... ίσως είναι αποδοχή, αποδοχή της ύπαρξης και του ρόλου τους.
Η Βούλα Παπαϊωάννου φαίνεται να έχει κάνει ακριβώς αυτό. Γι' αυτό και οι εικόνες της έχουν να πουν κάτι στους ανθρώπους.
Ίσως έχεις βαρεθεί να ακούς αυτό το "Μπράβο για την ανάρτηση Ερατώ μου", αλλά η αλήθεια είναι ότι το blog σου έχει πραγματικό λόγο ύπαρξης. Υπαρκτό. :)

Φιλιά πολλά!

Ερατώ είπε...

roadartist!
Κι εγώ το σκεφτόμουν καιρό.Σήμερα είπα να το κάνω μια και είναι και επίκαιρο.
Πιστεύω πως οι φωτογραφίες της "μιλούν" για τον ίδιο τον άνθρωπο, πέρα από το γεγονός που κάθε φορά δείχνουν.
Δεν θα έλεγα όχι να διάβαζα κι ένα δικό σου αφιέρωμα όταν θα είσαι έτοιμη, μια και είσαι και η ειδική των πολιτιστικών!
Να περάσεις καλά σήμερα εύχομαι.Φιλιά!

Ερατώ είπε...

Lilith!
"Όταν φωτογραφίζεις, πρέπει να ταυτίζεσαι με το θέμα σου. Και ειδικά όταν φωτογραφίζεις ανθρώπους, πρέπει να νιώθεις ότι τους αγαπάς. Ίσως δεν είναι ακριβώς αγάπη... ίσως είναι αποδοχή, αποδοχή της ύπαρξης και του ρόλου τους."

Τι να πω τώρα εγώ; Αυτό που έγραψες τα λέει όλα.Πιστεύω ότι περιγράφει αυτή την περίεργη αίσθηση που έχουμε όταν βλέπουμε τις εικόνες της Βούλας Παπαϊωάννου , κάτι σαν να ακούμε τα πρόσωπα των φωτογραφιών να λένε "είμαστε άνθρωποι, προσπαθούμε να επιβιώσουμε με αξιοπρέπεια, σε όλες τις συνθήκες".

Osiris είπε...

Υπάρχουν γυναίκες, γυναικάρες και Λεβέντισσες!
Για τις Λεβέντισσες τι να πει κανείς; Είμαστε πολύ μικροί για να μιλάμε! Δεν υπάρχουν λόγια.
...Ούτε καν έχουν ανάγκη τα λόγια μας.
Εκείνες, είναι πολύ αλλού!

Μακράν!

Καλησπέρα Ερατώ και συγχαρητήρια για το post σου.

Cya

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Εξαιρετικό το αφιέρωμα και αναδεικνύει αυτά που αξίζουν, παραβλέπουμε και "ξεχνάμε"..
Πολύ σωστή, Ερατώ:)

Ανώνυμος είπε...

Ερατώ μου,

Είναι κάποιες προσωπικότητες που πραγματικά ανήκουν σε άλλο επίπεδο…
Το ελάχιστο που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι τουλάχιστον να μαθαίνουμε για αυτές…ίσως τότε κάτι αλλάξει και σε μας…μέσα μας…

Είναι φορές που διαβάζοντας το μπλογκ σου, τις σκέψεις σου…τη θεματολογία των αναρτήσεων σου… αναρωτιέμαι τι κάνω εγώ στην μπλογκοσφαιρα με τα ανάλαφρα θεματάκια…τα ροζ και μη….

Να έχεις μια υπέροχη μέρα Ερατώ μου!

Πολλά φιλιά!

Ερατώ είπε...

Osiris!
Πραγματικά λεβέντισσα η Παπαϊωάννου.Βρήκε τρόπους με την τέχνη της να ευαισθητοποιεί όσους βλέπουν τις εικόνες της ακόμη και σήμερα, φέρνοντας κοντά μας και κάνοντάς μας να κατανοήσουμε πόσο οδυνηρά ήταν τα χρόνια του πολέμου για τους απλούς ανθρώπους και πόσο πρέπει ο πόλεμος να αποφεύγεται.
Σίγουρα δεν έχουν ανάγκη τα λόγια μας αυτές οι γυναίκες.Είμαστε τόσο μικροί για να τις κρίνουμε ,αλλά και δεν τις ένοιαζε αν θα γίνουν αρεστές.
Σ'ευχαριστώ που ήρθες.Καλό Σ/Κ!

Ερατώ είπε...

Σπίθα!
Η φωτογράφος αυτή είναι από τις αγαπημένες μου και πολύ καιρό σκεφτόμουν να κάνω αφιέρωμα.
Αυτή είναι που αναδεικνύει όσα πολλές φορές ξεχνάμε ,πσρόλο που τελικά αυτά αξίζουν την προσοχή μας, όπως πολύ σωστά τονίζεις.
Σε ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Εύχομαι να έχεις ένα ευχάριστο Σ/Κ!

Ερατώ είπε...

Κοραλλένια!
Τα θέματά σου δεν είναι "θεματάκια", αλλά "θεματάρες"!
Και ο τρόπος που τα παρουσιάζεις με απλότητα και δικό σου στυλ, καταπληκτικός!
Κι εγώ αναρρωτιέμαι μερικές φορές "τι κάνω εδώ μέσα, με αυτή τη μαύρη θεματολογία".Φαίνεται πως όλοι έχουμε τάση αυτοκριτικής!
Καλό σου βράδυ, πολλά πολλά φιλιά!

Aristodimos είπε...

Φωτογραφιες .... χαστουκια στην κοινωνία και παρακαταθήκη για την ιστορία μας.

Ευτυχως και υπήρξαν τετοιο Ανθρωποι.

Καλό μηνα
Αρης

Ερατώ είπε...

Άρη!
Καλό μήνα , επίσης!
Ναι, ευτυχώς που καταγράφηκαν αυτές οι εικόνες, για να μην ξεχνούν οι άνθρωποι τη φρίκη που φέρνει ο πόλεμος.
Καλή σου μέρα, σε ευχαριστώ που πέρασες.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Έδωσε "γυναικείο" τόνο στις φωτογραφίες της.
Ευαισθησία και ανθρωπιά...

Ερατώ είπε...

Ασκαρδαμυκτί!
Αυτά ακριβώς, ευασθησία και ανθρωπιά.Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε να δίνουν έμφαση σε άλλα πράγματα όταν μιλούν για τον πόλεμο, όπως μάχες , συμφωνίες,νίκες και ήττες.Κι όμως οι καθημερινοί άνθρωποι δέχτηκαν τις σκληρές συνέπειες χωρίς να μπορούν να έχουν επιλογή.Τουλάχιστον να μην το ξεχνάμε.
Σε ευχαριστώ που πέρασες.Να έχεις ένα όμορφο βράδυ.

issallos είπε...

Πολυ καλα εκανες που αναφερεις μια τετοια ποιητρια της φωτογραφιας εδω μεσα !!!!!!!!!!
Καλη σου μερα Ερατω ....

George είπε...

εγώ μάλλον είμαι ο πιο άσχετος καθώς δεν γνώριζα την φωτογράφο. Την έμαθα απο τις δικές σου πληροφορίες. Όμορφη ανάρτηση.

eirini είπε...

Δεν την γνώριζα. Οι φωτογραφίες στο slide εξαιρετικές πραγματικά!
Πολύ καλό αφιέρωμα!

Ερατώ μου φιλιά πολλά και καλό Σαββατόβραδο σου εύχομαι!!!

Ερατώ είπε...

Ίσσαλλε!
Καλώς τον!
Ποιήτρια , πραγματικά!
Καλό σου βράδυ.

Ερατώ είπε...

George!
Καλώς ήλθες στο μπλογκ!
Ελπίζω να τα λέμε συχνά.
Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτησή μου.
Καλό βράδυ και καλή βδομάδα!

Ερατώ είπε...

Ειρήνη!
Καλώς το κορίτσι!
Οι ευχές σου για όμορφο Σ/Κ βγήκαν αληθινές.
Εύχομαι και σε σένα καλή βδομάδα και σε ευχαριστώ που ήρθες.

Osiris είπε...

Πέρασα για μια καλησπέρα Κυριακοβραδιάτικη.
...Ή
Βραδοκυριακάτικη

Τς τς τς!
Χάλια φαίνεται.

Καλά...

Καλησπέρα απλώς!
lol

Πολλά φιλιά Ερατώ.
Cya

PS: Λεκτική επαλήθευση: ASORE.
Με στέλνει ταξίδι το blog σου πάλι.
:)))

Osiris είπε...

Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ .. Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ .. Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ

Ερατώ είπε...

Osiris!
Καλημέρα!
Πρωινοδευτεριάτικη!

Φιλιά!

Υ.Γ. Ωραίο το δεύτερο μήνυμα!

Osiris είπε...

Καλησπέρα Ερατώ.
Έλα.
Έφερα κάτι για μετά τον καφέ.
...ή πριν.

;)

Φιλιάααα...>

Ερατώ είπε...

Osiris!
Ευχαριστώ για την επίσκεψη και για το δώρο σου.Ό,τι πρέπει, γλυκύτατα σαν κι αυτόν που τα έφερε!

ANTI-BULLYING ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ